Rynek Wielki jest jednym z piękniejszych XVI-wiecznych reprezentacyjnych placów w Europie. Zaprojektowany przez Bernardo Morando. Nad rynkiem góruje symbol miasta - Ratusz z 52 metrową wieżą i wachlarzowymi schodami.

Nad Rynkiem dominuje ratusz, wzniesiony przez Moranda w północnej pierzei, gruntownie przebudowany w latach 1639-1651 przez Jana Jaroszewicza i Jana Wolffa, wyróżniający się wyniosłą bryłą, wysoką wieżą, attyką i zewnętrznymi wachlarzowymi schodami dodanymi w XVIII w.

Rynek otaczają kamienice podcieniowe (jest to jedyny w Polsce w całości zachowany zespół podcieni). Rytm ich arkad nadaje zabudowie regularność, podczas gdy dekoracja fasad (niektóre są zwieńczone zrekonstruowanymi attykami) – różnorodność. Ustalony przez Moranda schemat elewacji zamojskiej kamienicy był tylko ramowy, toteż aż do końca XVIII w. dawał się wypełniać formami właściwymi dla zmieniających się stylów architektonicznych. W pierzei południowej wznoszą się dwie kamienice wzorcowe z końca XVI w., które narzuciły domom Rynku typ obowiązujący przez cały XVII w. W pierzei północnej, w linii ratusza, stoją bardziej dekoracyjne kamienice Ormian, powstałe w 2. i 3. ćwierci XVII w. (m.in. Wilczkowska i Pod Aniołem).   

Rangę zabytkowego zespołu urbanistycznego Zamościa doceniło UNESCO, które w 1992 r. dokonało wpisu zamojskiego Starego Miasta na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury.